Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Eλάτε στο πάρκο βόλτα! (πεδίο του Άρεως)


 Ίδιο και διαφορετικό, μισοφτιαγμένο, μας υποδέχεται το Πεδίο του Άρεως ξανά, μετά από χρόνια στέρησης. Καινούργιο και μαζί γνώριμο, πώς αντέξαμε τόσον καιρό χωρίς αυτή τη βόλτα; Γι αυτό κοντέψαμε να πάθουμε κατάθλιψη εδώ στη γειτονιά και δεν ξέραμε τι μας έφταιγε. Το πράσινο των παιδικών μας χρόνων, και των εφηβικών, και όλης της ζωής μας, επιτέλους ξαναγύρισε. Σα να γνωρίζω ένα- ένα τα φυλλαράκια που ξαναβλέπω, αλλά θα είναι ψευδαίσθηση.
Στα δρομάκια του τώρα ανάβουν φώτα μόλις πέσει η βραδιά, είναι πανέμορφο και ηρεμιστικό. Στη θέση του παλιού σιντριβανιού υπάρχει ένα καινούργιο, μοντέρνο, το νερό βγαίνει κατευθείαν από το έδαφος. Ένας φύλακας όλη τη μέρα προσπαθεί να απομακρύνει από εκεί τα παιδιά με σκέιτ και ποδήλατο. Ίσως φοβάται πως αν βραχούν οι μαμάδες θα τα βάλουν μαζί του. Και πιο πάνω τα διώχνουν, περνάει κόσμος, ενοχλούν τα σκέιτ. Πού να πάνε τα παιδιά; Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ράμπα για σκέιτ, αλλά φαίνεται πως ήταν κάτι αφόρητα πρωτοποριακό για μια πόλη σαν την Αθήνα. Με υστερίες και προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας, κατάφεραν οι δήθεν περίοικοι να μη γίνει η ράμπα. Τι τους πείραζε; Άβυσσος η ψυχή του περίοικου που μπορεί να καθυστερεί σαδιστικά ένα ολόκληρο πάρκο.

παρτέρια με λουλουδια είχαμε να δούμε δεκαετίες
Είχα δει το μηχανικό των εργασιών της ανάπλασης να προσπαθεί να εξηγήσει σε μερικούς περίοικους, από αυτούς που είχαν υποστηρίξει τις προσφυγές, τα σχέδια του Τομπάζη και το πόσο οικολογικά ήταν, κι είχα θαυμάσει την ψυχραιμία του. Οι επαναστατημένοι νεαροί και νεαρές, καθώς και πολλοί λιγότερο νεαροί και νεαρές, έβριζαν, φώναζαν, τον εμπόδιζαν να μιλήσει, έκαναν με δυο λόγια τη μεγαλύτερη δυνατή επίδειξη υστερίας που μπορούσαν, ενώ εκείνος συνέχιζε να μιλάει σα να είχε μπροστά του κανονικούς συνομιλητές.
Τέλος πάντων, μετά από μερικούς συμβιβασμούς, και μεγάλη καθυστέρηση, φαίνεται ότι το πάρκο τελειώνει. Μόνο που μέσα στους συμβιβασμούς ήταν και η κατάργηση της ράμπας για σκέιτ από τα σχέδια. Η επανάσταση των περιοίκων είχε αρχίσει από πολύ συντηρητικούς γηραιούς κύριους που ενοχλούνται βλέποντας νεαρούς με πατίνια, οι οποίοι στο μεταξύ πλαισιώθηκαν από συγκρουσιακούς Εξαρχειώτες. Αλλά τη ράμπα τελικά την έφαγε η μαρμάγκα.
Tο παλιό σιντριβάνι ήταν μια λιμνούλα με βράχια και γύρω γρασίδι. Το καινούργιο σε καλεί να παίξεις με το νερό, στον καύσωνα θα μπορούμε να περνάμε ανάμεσα στους πίδακες. Φαντάζομαι ότι ο αρχιτέκτονας θα το παρουσίαζε με μια θεωρητική άποψη για κατάργηση των ορίων ανάμεσα σε μας, το νερό, τη βόλτα, κλπ.
Τα παιδιά κάνουν πατίνι παντού, κι οι φύλακες περνάνε την ώρα τους να τα κυνηγάνε. Μπορεί να βραχούν, να τρομάξουν και να πέσουν αν το νερό τιναχτεί απότομα. Δύσκολο πράγμα να καταργείς τα όρια, ειδικά στα σημερινά παιδιά που τα έχουν ανάγκη.
Αυτό το παιχνίδι με τα όρια του σιντριβανιού, είμαι περίεργη, πόσο καιρό θα το αντέξουμε και πού θα μας οδηγήσει. Από την άλλη μεριά, γύρω από το πάρκο φτιάχνουν περίφραξη, εκεί οι ιδέες περί ορίων είναι διαφορετικές από των αρχιτεκτόνων που ζούνε σε μια ανώτερη σφαίρα.
Ο ροδώνας
Το παλιό σιντριβάνι το θυμάμαι από μικρό παιδί. Εκείνο είχε όρια, ένα κύκλο με γρασίδι και μέσα μια μικρή λιμνούλα που περιβαλλόταν από –μάλλον- ψεύτικα βράχια. Όταν ήμουν μικρή αυτά τα βράχια μου φαίνονταν πολύ ατμοσφαιρικά. Φανταζόμουν έναν ολόκληρο υπόγειο κόσμο από κάτω,  όπου τα βράχια θα συνεχίζονταν σε ένα σκοτεινό τοπίο, το οποίο το φώτιζα κατά βούληση, να μοιάζει πότε με τη σπηλιά του Αλί Μπαμπα, πότε με τη Σιστέρνα της Κωνσταντινούπολης,  πότε με μπαρόκ αίθουσα χορού, ανάλογα το παραμύθι στο οποίο πρωταγωνιστούσα κάθε φορά. Σε όλα το έσκαγα νοερά από τον επάνω τούτο κόσμο βουτώντας μέσα στον κύκλο των βράχων, που για μένα ήταν μαγικός. Ήταν μια πολύ ευχάριστη απασχόληση στην οποία μπορούσες να επιδίδεσαι με ακινησία,  το ιδανικό της διαπαιδαγώγησης της γενιάς μου και κυρίως του φύλου μου.
Εννοείται ότι δεν σκέφτηκα να φωτογραφήσω το παλιό σιντριβάνι πριν το χαλάσουν για να φτιάξουν το καινούργιο. Για μένα ήταν ένα τοπίο σίγουρο, είχε επιβιώσει από την ανοικοδόμηση της Αθήνας ολόκληρης, και δεν φαντάστηκα ότι θα εξαφανιζόταν στα καλά καθούμενα, ακόμα κι όταν το πάρκο έκλεισε για ανακαίνιση. Τώρα το ψάχνω σε παλιές φωτογραφίες, μήπως υπάρχει τυχαίο φόντο. Μπορεί να μην ήταν τίποτα σπουδαίο. Αλλά αν είχε λίγη φήμη, αν είχε πείσει ας πούμε ότι κάποιος σπουδαίος το έφτιαξε, αν συμμετείχε σε τίποτε γυρίσματα, θα βρισκόταν τώρα στη θέση του ακόμα.
Δεν πειράζει όμως. Το πάρκο έχει γίνει πανέμορφο. Έχει ροδώνα. Τον βρήκαν στα σχέδια, πνιγμένο στην αδιαφορία χρόνια ολόκληρα, ούτε μείς δεν τον ξέραμε, και τον ξανάφτιαξαν με ένα τεχνητό ρυάκι στη μέση. Ένα όνειρο. Παθαίνει πολιτιστικό σοκ ο αθηναίος που έχει συνηθίσει να τον χλευάζουν (και να χλευάζει ) οι δημόσιοι χώροι. Κι άλλο ένα ρυάκι κοντά στη μεγάλη αλάνα του Άλσους, το οποίο ακόμα δεν τέλειωσε, αλλά όλη εκείνη η άσφαλτος μπροστά του έχει μαζευτεί. Ένα ρυάκι με γεφυράκια, που ακολουθεί την κατηφοριά του εδάφους. Ούτε κι αυτό τέλειωσε ακόμα, αλλά γίνεται ονειρεμένο.
Μάλλον αρρώστησε ο φοίνικας αυτός
Οι παλιές τουαλέτες ανακαινίστηκαν. Ελπίζω να λειτουργήσουν, όχι απλώς να βάφτηκαν και να μείνουν κλειστές. Εκείνες οι χημικές που είχαν βάλει στα τελευταία του ήταν ακόμα μια προσβολή στον πολίτη που διαβαίνει κι άλλο πράγμα ζητάει να βρει.
Το θέμα είναι τώρα να βρείτε τις εισόδους. Η μια είσοδος είναι από την Αλεξάνδρας, το άγαλμα του Κωνσταντίνου. Η άλλη, δίπλα στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, αν περάσεις ανάμεσα σε έναν τοίχο που φτιάχνουν τώρα, το κοντέινερ του ΕΚΑΒ και μια ακόμα περίφραξη. Θα έλεγε κανείς που θα δυσκολευόταν ο κόσμος να τις βρει, όμως το πάρκο γέμισε αμέσως. Ήταν το τρίτο καλοκαίρι που πέρασε κλειστό, νισάφι πια! Τα δειλινά πλημμυρίζει μικρούς και μεγάλους, παιδιά, ποδήλατα, σκυλιά, γιαγιάδες και παππούδες.
Σε εποχή χρεοκοπίας και λιτότητας, θα τα καταφέρει να τελειώσει και να συντηρηθεί; Ελάτε στο πάρκο βόλτα, η παρουσία μας το προστατεύει. Ελάτε, περπατήστε, θαυμάστε το και φροντίστε το, μην το γεμίσετε σκουπίδια, μάθετε στα παιδιά σας να σέβονται τα λουλούδια, τα παρτέρια, τα άλλα παιδιά, τους μεγάλους, τη φύση, είναι ένας χώρος εκπαίδευσης μεταξύ άλλων. Παλιά τα σχολεία έφερναν βόλτα τους μαθητές και τους ξαμολούσαν, ελπίζω να μπαίνουν στον κόπο οι καθηγητές τώρα να μαθαίνουν κάτι στα παιδιά.
Φέρτε τα παιδιά σας εδώ. Ελάτε κι οι μεγάλοι να ξαναβρείτε το δημόσιο χώρο, την έννοια του πάρκου, τον αυτοσεβασμό σας και ίσως κάποιο σεβασμό για τα κοινά αγαθά που ξεχάσαμε ότι μπορούμε να τα απολαμβάνουμε από κοινού, κυνηγημένοι από τον πανικό πως οι άλλοι θα μας ρίξουν απλώς, πως η κοινωνία μας απειλεί, και τίποτε περισσότερο.

3 σχόλια:

Polykarpos είπε...

THE QUEST




Στίς 5 Μαρτίου του 2008 σε δισέλιδο άρθρο της εφημερίδας "Ελευθεροτυπίας" με τις φωτογραφίες των κ.Γεννηματά και Μπέη διαφημιζόταν η ΑΝΑΠΛΑΣΗ του Πεδίου του Αρεως ως "Παράδεισος στις μακέτες" {τυχαίος ο τίτλος;;] και δηλωνόντουσαν οι 94.000 φυτεύσεις! ότι θα ολοκληρωθούν πρίν την άνοιξη του 2009!.
Ακόμη σε άλλο άρθρο της εφημερίδας FREE SUNDAY 24/10/10 ότι πίσω απο τα "ονόματα με τις εργολαβίες", στόν "Πράσινο ενεργειακό σχεδιασμό" απασχολήθηκε το "Ινστιτούτο Επιταχυντικών Συστημάτων $ Εφαρμογών".!
Σήμερα εν έτη 2010-11 με ένα απλό μαθηματικό υπολογισμό αφαιρετικής και δεδομένου ότι "ιδίοις όμμασι" πραγματοποιήθηκαν, αποκλειστικά χωματουργικές-οικοδομικές εργασίες, εν "κρυπτώ & παραβύστω" εδώ και 3 έτη, (αρχείο ψηφ.φωτό), Σφράγιση γής - ενταφιασμός δομικών υλικών, μαρμαροκυβολιθοστρώσεων, στά τουλάχιστον 60 δασικά στρέμματα, παρέα με τά 6.000 κυβικά μέτρα Beton-arme, ΛΟΓΙΚΑ θα πρέπει να αφαιρέσουμε από τα 230 στρέμμ.(συνολικής έκτασης του Π.Α), δηλαδή τά 230-60=170 στρέμμ.....και γρήγορα να τρέξουμε και να αναζητήσουμε που τοποθετήθηκαν,εδώ και τώρα, πάλι ΛΟΓΙΚΑ, οι 94.000φυτ./170στρεμ. = 553 φυτεύσεις ανά στρέμμα, που επικαλούνται!!!!!

Και πάλι ΛΟΓΙΚΑ 1 στρέμμα = με 1000 τετρ.μέτρα.

Τουτέστιν ομιλούμε γιά περίπου, (1000/553), χονδρικά 2 φυτεύσεις που να εμπεριέχουν και φύτευση δένδρου σέ κάθε..................................τετραγωνικό μέτρο!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΩΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ περαιτέρω

http://kyameftopedioareos.blogspot.com

http://expaganus.wordpress.com/2009/06/11/pedio-arews

Polykarpos είπε...

"AΝΑΠΛΑΣΗ" ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ: in "Post Mortem"

ΓΟΛΓΟΘΑΣ........ εως το ΣτΕ & ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ
ΑΝΑΛΗΘΕΙΕΣ.


Στην ΗΜΙΤΕΛΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ που μας παρέδωσε το Ελληνικό Κράτος, ως φαίνεται με μια απλή ματιά απαντούμε:

Παρεδόθη καθυστερημένα τουλάχιστον κατά 1+1/2 έτος.

Αντί για Οικολογικού τύπου Ανάπλαση Πάρκου, είδαμε την κατασκευή - ενταφιασμό συνόλου κυβικών μέτρων όγκου μπετόν 6.000 κ.μ, δηλαδή όγκου μπετόν ισοδύναμων με τον όγκο μπετόν "6" 6όροφων πολυκατοικιών μέσα ............σε δασική έκταση.!!!

Ο αρχικός προυπολογισμός στις τεράστιες πινακίδες 9,150.000 $ Ευρώ ( το έτος 2006 ) + 400.000 $Ευρώ με το νέο εγκριθέν κονδύλι για αποκατάσταση φθορών ? στην πλ.Πρωτομαγιάς + τις τυχόν αναθεωρήσεις, δεν προσέφερε τίποτα το ουσιώδες στο Πάρκο και τούτο διότι : ανύπαρκτες τουαλέττες, μη αναπλασθέν κτίριο Αλσους - Οικονομίδη, μή αναπλασθέν κτίριο Green Park, ανυπαρξία φύτευσης δένδρων υψηλής οροφής, σύμφωνα με τα έγγραφα των πρώην κων. Δασάρχη - Περιφερειάρχη η κεντρική πλατεία πλησίον πρώην περιπτέρου είναι αυθαίρετη { έγγραφα οικ.693/03/04/2009 - 699/07/04/2009 Γενικής Δνσης Περιφέρειας / Δνσης Δασών Αθηνών: Δασάρχης, με θέμα: Απόφαση Κατεδάφισης αυθαίρετων κατασκευών σε δασική αναδασωτέα έκταση }....., η σφράγιση γής εδάφους από μή πορώδη υλικά σε δασική έκταση 1/4 της συνολικής των 235 στρεμμ.του Πάρκου {επιμέτρηση ειδικών επιστημόνων}, παρεμποδίζει ως τούτο γίνεται κατανοητό την διύγρανση και διαπνοή του εδάφους, τουτέστιν είναι ολωσδιόλου ΑντιΟικολογική.

Όλα τούτα σε ευθεία αντίφαση με ότι αναγράφεται στην αναρτηθείσα πινακίδα πλησίον του μνημείου της Αθηνάς και ότι: το Εργον της Αναπλάσεως εν έτει Δεκ.2010............Ολοκληρώθηκε.!

συνεχ...

Polykarpos είπε...

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.!!!

Με βαρύγδουπο τίτλο στην εφημερίδα τα "Νέα της Κυψέλης" Απρίλιος 2011, αναφέρεται ότι από την Περιφέρεια Αττικής διατίθενται επιπλέον κονδύλια 5,100,000 $ εκατ.ευρώ, που θα κατευθυνθούν και θα απορροφηθούν για τα έργα στο Αττικό Άλσος και το Πεδίον του Αρεως.

Αλλά... Αναρωτιόμαστε εφόσον η Ανάπλαση ολοκληρώθηκε σύμφωνα και με επίσημες ανακοινώσεις στα ΜΜΕ-Blogs - εφημερίδες και σύμφωνα με την ανηρτημένη πινάκιδα, τότε πως δέν ολοκληρώθηκε, ? ;; δεδομένου ότι: τα διατηρητέα κτίρια Αλσος Οικονομίδη ειναι γιαπί - Green Park γιαπί και οχετός - Πλατάνια εστία μόλυνσης λόγω κωνώπων - ενα μέρος των περιφερειακών δρόμων περιμένει τις παλέτες των μαρμάρων.
Οι δύο κτιστές τουαλέτες του πάρκου να μην λειτουργούν μαζί με τις βρύσες και λογικά σύντομα θα είναι ανύπαρκτες. Η κεντρική είσοδος της λεωφ.Αλεξάνδρας προς το μνημείο Αθηνάς περιφραγμένη ερμητικά με λαμαρίνες εργοταξιακού τύπου, τις δε βραδυνές ώρες να απαγορεύεται η πρόσβαση. Το Φυτώριο των 8,1/2 στρεμμ. να παραμένει αλάνα και η υποσχεθείσα κομποστοποίηση να παραμένει ως όραμα θερινής νυκτός ( τα χρήματα όμως να έχουν ήδη διατεθεί και ήδη απορροφηθεί !!). Οι επεμβάσεις στο διαμορφωθέν ξέφωτο λόγω αποψιλώσεων στο χώρο Αλίκη μολονότι παράνομες κατά την άποψη μας, σήμερα για την γύρωθεν βλάστηση είναι καταστροφικές.

Επειδή λοιπόν εμείς θεωρούμε ότι μέρος των άνω χρημάτων θα διατεθεί για την αποπεράτωση των δύο διατηρητέων, Αλσος,Οικονομίδη - Green Park και λοιπές "αποπερατώσεις", αναρωτιόμαστε τι είδους συντήρηση θα παρασχεθεί στο πολύπαθο αιωνόβιο Πεδίον του Αρεως των ΑΘΗΝΩΝ, αφου απο το άνωθεν δεύτερο κονδύλι, πολύ απλά ελάχιστα ΜΟΝΟΝ ψίχουλα θα απομείνουν, κατά την ταπεινή μας άποψη.


Εν κατακλείδι μπορούμε να δηλώσουμε ευθαρσώς και απορούντες:
..................Γιατί να είμαστε όλοι οι Ελληνες βουτηγμένοι μέσα εκεί............. που επικαλείται ο κύριος {που ματιάσανε} απο την Τρόικα - ΔΝΤ και γιατί να τα έχουμε φάει όλοι μαζί.... εμείς οι Έλληνες ?;;;;;;;;;;;;;

Ας ανασκουμπωθούμε σήμερα λοιπόν όλοι εμείς οι 'Ελληνες και ας δουλέψουμε σκληρά ούτως ώστε να πειθόμεθα "τοις κείνων ρήμασι"!!!!

ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ


http://kyameftopedioareos.blogspot.com
http://polmarkarch.wordpress.com
www.asda.gr/elxproi

οι κάτοικοι-θαμώνες



Παρασχάκης Γεώργιος Δικαστικός Επιμελητής

Μαρκαράς Πολύκαρπος Αρχ.Μηχ.Παν.Ρώμης-Πειραιώς-ΕΜΠ

Poor old things

Μου αρέσει που μιλάμε με πάθος για το   Poor things,  ταινία που βασίζεται σε ιδιοφυές βιβλίο. Η     ιδέα του Άλασταιρ Γκραίυ με την μεταμόσ...