Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Οι γυναίκες μπροστά

Φέρνουν οι νεαροί Αιγύπτιοι φωτογραφίες από το Κάιρο. Είναι εικόνες χωρίς αίµατα αυτή τη φορά, δείχνουν πλήθος διαδηλωτών, άοπλων, υποµονετικών, απέναντι σε πλήθος αστυνοµικών. Αντοχή και υποµονή διαφαίνονται πια σε αυτές τις ακίνητες πόζες. ∆εν υπάρχει σύγκρουση, πού και πού βλέπεις κάποια χέρια υψωµένα, αλλά στις περισσότερες µοιάζει όλοι να έχουν πάρει απόφαση ότι θα µείνουν εκεί ακίνητοι για µερικές µέρες, να καλογνωριστούν, να κουραστούν, να είναι παρόντες σε ό,τι ακολουθήσει. Το πλήθος είναι ανδρικό κυρίως, αλλά υπάρχουν και γυναίκες. Λίγες γυναίκες, οι πιο µεγάλες µε µαντίλες και µαύρα φορέµατα, οι νεώτερες µισές µισές, άλλες µε ελεύθερα µαλλιά, άλλες µε χρωµατιστές µαντίλες. Ελάχιστες σε σχέση µε τους άντρες και µαζεµένες κοντά στους πάνοπλους αστυνοµικούς. Σαν να δηµιουργούν ένα ενδιάµεσο στρώµα µεταξύ πολιτών και αστυνοµίας. Μια σειρά από µαντίλες και γυναικεία µαλλιά, σαν λεπτή στρώση κρέµας ανάµεσα σε φέτες παντεσπάνι. Ενθεν και ένθεν οι άντρες, τα µαύρα κράνη από τη µια, τα απροστάτευτα κεφάλια από την άλλη.

Και στη µέση οι γυναίκες; Απορώ. Οι νεαροί χαµογελούν. Ε, βέβαια, έτσι είναι ειρηνικά.

∆ηλαδή πώς έτσι; Κανείς δεν τολµά να πειράξει τις γυναίκες, εξηγούν. Οι γυναίκες είναι απούσες, δεν βγαίνουν εύκολα από το σπίτι, δεν κυκλοφορούν πολύ. Αλλες φοβούνται, οι γονείς δεν τις αφήνουν, η κοινωνία είναι συντηρητική. Αλλά υπάρχουν αυτές που βγαίνουν. Αυτές οι εκλεκτές των φωτογραφιών, οι πιο τολµηρές, πιο αστικοποιηµένες, ίσως χειραφετηµένες, ίσως παρέα µε την οικογένεια ή µε τους φίλους, τρέχουν στους δρόµους και περιµένουν µαζί µε το πλήθος των αντρών. Και µπαίνουν δίπλα στην αστυνοµία επειδή κανένας αστυνοµικός δεν διανοείται να απλώσει το χέρι σε γυναίκα. Είναι ένα είδος αυθόρµητης ασπίδας. Ετσι είναι εκεί. Ετσι είµαστε εµείς.

Να λοιπόν που το άλλοθι της συντηρητικής κοινωνίας, αυτή η άποψη περί προστασίας των γυναικών, για µια φορά, σε αυτή τη δηµόσια αναµέτρηση, έχει την αξία της. Οι γυναίκες µοιάζουν στην εικόνα σαν πρωτοπορία. Τους εύχοµαι από µακριά να καταφέρουνε να βρουν τη φωνή τους µέσα σε αυτό το πέρασµα.

Στα ΝΕΑ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4616915

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Poor old things

Μου αρέσει που μιλάμε με πάθος για το   Poor things,  ταινία που βασίζεται σε ιδιοφυές βιβλίο. Η     ιδέα του Άλασταιρ Γκραίυ με την μεταμόσ...